Ջին ու ուրիշ ջին

- Գնամ ջին-տոնիկ վերցնեմ։ Դու բան կուզե՞ս։
- Բայց որոշել էինք չէ՝ էս անգամ իմ հաշվին ա։ Ես կբերեմ։
- Չէ, կներես։

- Խմելու ի՞նչ կա։

- Ջինը վերջանում ա, բայց տոնիկ դեռ կա։

- Դուք սատանիզմի համարժեքն ունե՞ք։ Էն որ եսիմ, Ալլահին հակառակ ա։

- Հա, օրինակ Մարոկկոն հայտնի ա սև մոգության համար։

Մարոկկո։ Մարոկկո՜։ Only lovers left alive, սիրուն Թիլդա, սիրուն Թոմ, սիրուն երկնագույն քաղաք։ Հենց սահմանները բացվեն, պետք ա Մարոկկո գնալ։

- Մի անգամ մեր բարեկամը պսիխոզի սիմպտոմներ ուներ, հատուկ էքզորցիստի կանչեցին։ Տնից թուղթ գտան, վառեցին, ասում են՝ անցավ։

- Մենք էլ դրանից ունենք, թուղթ ու գիր։

- Մեկ էլ սև մոգերը ջին են կանչում։

- Արի կանչենք, երեք երազանք կատարի։

- Չէ, քո ասածը ջինին ա, ջիները լրիվ ուրիշ, աստրալ հարթության մեջ ապրող ոգիներ են։ Ուրիշ տեսակ, մարդ չեն վտանգավոր են։

- Ոնց են կանչում, մոմեր են վառում, խմբով նստու՞մ։

- Jesus, no, Ղուրանը թարս բռնած կանգնում են հայելու առաջ ու սկսում են քֆրտել։

- Օքեյ, ոչ մի ջին իմ համար, ես հաստատ չեմ քֆրտի իսլամը։

- Արի ջին կանչենք, վսյո տակի։ Դու կքֆրտես, ես կնայեմ։

- Ասում են՝ ջինը կարա սիրահարվի իրեն կանչողին ու շատ օբսեսիվ լինի։ Չթողի ոչ մեկ մոտիկ գա, սաղ հարաբերությունները վարի տա։

- Լավ, համոզեցիր, ջիները տոքսիկ են, մեզ ջին պետք չի։

- Կարող ա ինձ պետք ա։ Չնայած՝ մարդ ես, կանչեմ, իմ փայ ջինը քեզ սիրահարվի։ Կատուս արդեն մենակ քեզ ա պրիզնատ գալիս։

Քայլում եմ տուն։ Հիշում եմ ապագան, արևն ու անապատը, որտեղ ոտք չեմ դրել։ Հիշում եմ իֆրիտին, որ տարավ զգացմունքներս ու սիրտս դարձրեց քար։

Ոմն թափառական